op avontuur!

We zijn in Zambia! Na 3 fantastische maanden hebben we Embangweni gedag gezegd. Maandagmorgen zijn we (met kilo’s minder bagage) in alle vroegte vertrokken naar Lilongwe, de plek waar het maanden geleden allemaal begon. Aangezien we in Zambia maar een visum hebben voor 30 dagen zijn we een aantal dagen in Lilongwe blijven hangen voordat we de grens overstaken. Dit bleek achteraf maar goed ook. We bleken namelijk al bijna 2 maanden illegaal in Malawi te verblijven. Eigenwijs als we zijn hadden we sinds januari ons paspoort niet meer gecheckt. Gelukkig kon de barman in de lodge waar we verbleven ons helpen. Ideaal dat je hier overal binnen no time beste vrienden bent met iedereen. Een vriend van een vriend werkte bij het immigration office en als je hier de juiste contacten hebt kom je overal mee weg. De volgende dag ging hij met ons mee om alles te regelen. We kregen weliswaar een preek dat we eigenlijk in de gevangenis thuishoorden maar binnen een uur stonden we met de juiste papieren/stempels en zonder extra te betalen weer buiten. De resterende tijd hebben we struinend door de stad en aan de rand van het zwembad in de lodge doorgebracht (de temperatuur in Lilongwe ligt een stuk hoger dan in Embangweni). Donderdagmorgen zijn we uiteindelijk richting Zambia vertrokken. Ons oorspronkelijke plan was om eerst af te reizen naar Chipata, daar de nacht door te brengen en vrijdag verder te gaan naar South Luangwa. Maar bij de grensovergang leerden we een Italiaans/Amerikaans stel kennen dat ons adviseerde om meteen door te reizen. Op die manier konden we ook een deel van de (reis)kosten delen. Via een arts in Embangweni hadden we een contact in Chipata die het gelukkig geen probleem vond om een aantal dagen op mijn grote koffer te passen. Ik had verwacht dat reizen hier een stuk makkelijker zou gaan (er komt immers benzine uit de pomp!) maar ik bleek iets te hoopvol. Na 3 uur lang in de brandende zon in een minibusje te hebben gewacht (het busje was nog niet vol genoeg) vertrokken we donderdagmiddag dan eindelijk richting South Luanga national park, een safaripark dat staat aangeschreven als een van de beste parken in Afrika. Ruim 3 uur en kilometers hobbelweg later (ga niet naar Malawi/Zambia als je snel wagenziek wordt!) kwamen we aan in Mfuwe, een plaatsje aan de rand van het park. Op goed geluk (we zitten op de grens tussen laag- en hoogseizoen) hebben we een taxi genomen naar 'flat dogs', een lodge die ons door zowel locals als de lonely planet werd aangeraden. Onderweg kwamen we overstekend wild tegen; nijlpaarden! De lodge bevindt zich pal aan de rand van het park dus je komt hier allemaal dieren tegen. Bij aankomst kregen we ook gelijk instructies: geen eten meenemen in de tent, niet tussen het water en de nijlpaarden in gaan staan, geen spullen buiten laten slingeren (dan gaan de apen er mee vandoor). Daarnaast loopt hier ‘s avonds overal bewaking (lees: mannen met zaklampen) rond om te assisteren, mocht je ergens heen willen. Van alle opties leek de ‘normal tent’ ons het meest geschikt (en betaalbaar). Toen we bij de tent aankwamen wisten we niet wat we zagen. Ik heb nog nooit zo’n mooie en luxe tent gezien! We hebben zelfs een complete badkamer achter de tent! Echt briljant, een wc, douche en wastafel in de buitenlucht! (alles is gelukkig wel goed afgeschermd). De tent ligt pal aan de Luangwa rivier, dus we kijken uit op allemaal nijlpaarden (in de rivier komen de meeste nijlpaarden ter wereld voor). Enthousiast als we waren besloten we ons meteen op te geven voor de ochtend- en de avondsafari de volgende dag. Na een korte nacht stonden we om half 6 in onze safari-outfit klaar om op pad te gaan. Samen met een Engelse en Japanse vrouw, een Zwitserse jongen en de Zambiaanse gids/chauffeur reden we in een open jeep het park in. na nog geen 5 minuten stonden we met de jeep midden tussen een groep olifanten (big five nr. 1). Ik wist vooraf dat de dieren dichtbij zouden kunnen komen maar dat het ook op aanraakafstand zou zijn had ik niet verwacht. Na de olifanten volgden zebra’s, giraffes, impala’s en andere antilopes, baboons (apen), nijlpaarden, krokodillen, talloze vogels, een buffel (big five nr. 2) en wilde zwijnen. Na een tocht van 4 uur keerden we terug naar de lodge. Om 4 uur was het tijd voor de nachtsafari: 2 uur rondrijden in het licht en 2 uur in het donker. Nadat we ‘s ochtends al veel andere dieren gezien hadden, hoopten we nu op een van de ‘big cats’. Deze laten zich alleen een stuk minder goed zien. Maar op onze eerste dag safari ooit is het ons zowaar gelukt; we hebben een luipaard (big five nr. 3)gezien op minder dan 5 meter afstand! Onvoorstelbaar hoe de gids precies weet waar hij moet zoeken in het donker. Naast het luipaard kwamen we ook zebra’s, giraffes, olifanten, apen en daarnaast vechtende impala’s en een groepje speciale antilopes (ben de soortnaam vergeten) tegen. Volgens onze Eindhovense medesafarigenoot (je komt overal Nederlanders tegen) en de gids is met name dit laatste zeldzaam aangezien deze deren schuw zijn en de mannetjes zich doorgaans niet in groepen laten zien.
Zaterdag werd een boottrip georganiseerd. Nu het regenseizoen ten einde loopt staat het water in de rivier hoog genoeg. Ilona en ik waren meteen enthousiast dus we hebben anderen omgepraat om mee te gaan. Nadat het ‘s ochtends bloedheet was sloeg om 2 uur ‘s middags het weer compleet om. We waren naar het dorpje gewandeld maar we werden met de jeep opgepikt omdat het personeel van de lodge het weer niet vertrouwde. Desondanks zijn we 2 uur later toch in de boot gestapt (het weer was alweer een stuk opgeklaard). Echt bijzonder om een boottocht mee te maken op een rivier die vol nijlpaarden zit. Af en toe was het best eng, de nijlpaarden vonden de boot maar niks en ze kunnen heel snel zijn. Maar ik vertrouwde er maar op dat de gidsen precies wisten waar ze mee bezig waren. Na 2 uur in de regen in de boot te hebben gezeten haakten de anderen af, maar Ilona en ik gingen stug door. Dus we stapten van de boot op de jeep, een privesafari voor 2, ook een unieke ervaring! ‘s ochtends was een groep leeuwen gesignaleerd maar hoe we ook zochten, we vonden ze helaas niet. We kwamen wel op 2 verschillende plekken een luipaard tegen, en daarnaast hyena’s (op 1 meter afstand!), antilopes, zebra’s, olifanten, krokodillen, buffels en nijlpaarden. Al met al dus nog een heel geslaagde avond!

Vanavond vertrekken we met een minibusje richting Chipata, om vanuit daar morgen verder te reizen naar Lusaka. Na lang twijfelen hebben we besloten dat we ook het noorden van Botswana willen bezoeken. Iedereen die we tot nu toe tegenkomen zegt dat het echt een must see is. En nu we er toch in de buurt zijn zou het zonde zijn om er niet heen te gaan. Vandaar dat we bij de grens een double entry visum hebben geregeld. Dus vanuit Lusaka reizen we eerst af naar de Victoria waterfalls om vanuit daar richting Botswana te vertrekken.
Het is heel vreemd om na maanden het armste stukje van Afrika te hebben meegemaakt opens in (rijk) toeristisch Afrika te belanden. We geven hier binnen een paar dagen tijd meer geld uit dan veel mensen hier in hun hele leven. Embangweni zit nog wel bij alles wat ik doe in mijn hoofd, maar het is apart hoe snel het went om weer in het westerse leven terecht te komen.

Liefs Eefje